Baltische Staten, Parnu - Tallin, dag 6 - 1 juni 2017

Vandaag verhuizen we weer, koffers pakken, naar de lift, 5 keer een volle lift aan ons voorbij laten gaan en uiteindelijk maar de koffers erbij ingeschoven en zelf gaan lopen. We waren eerder beneden dan de lift, die op bijna elke etage stopte.

Het weer werd een stuk onstuimiger. Op de vraag van Paul aan Liga hoeveel dagen het echt warm genoeg was voor het strand zei ze dat die op 1 hand te tellen waren en dan nog was het zeewater te koud om te zwemmen. We moesten de Oostzee of Baltische zee gezien hebben, dus parkeerden we bij Balta Krapa in Saulkrasti, een populair strand waar een vlonderpad langs de kust loopt met veel trappetjes. 

En er stonden verschillende bankjes langs het bospad met houten figuurtjes.

Daar is de zee, eigenlijk een binnenmeer, maar van gigantische afmetingen.

Kitty pose.

Blijft vreemd, geen duinen maar bos.

Het waaide stevig en het was gewoon heel frisjes.

Hier kun je de zee horen, maar dat kun je ook zonder die toeter hoor.

Ken je ut horen dan? Speciaal voor de gehoorgestoorden.

Zoef de Haas.

Sttt. De kindertjes slapen.

We vervolgden de busreis en al snel passeerden we de grens met Estland. 

Tijd voor koffie, helaas koud. Dit keer moest ik Loek gelijk geven. En passant een miniflesje black balsam gekocht, de plaatselijke kruidenlikeur.

We vervolgden onze reis. Wat opvalt zijn de bloeiende fruitbomen, ze lopen hier achter in het seizoen, bij ons zijn ze allang uitgebloeid.

Het begon te hagelen, welja, dat kan er ook nog wel bij. We zijn op wintersport, qua temperatuur klopt dat wel zo'n beetje, alleen de sneeuw wil niet echt vallen.

We maakten een stop in Parnu voor een kleine wandeling. Parnu staat bekend als de zomerhoofdstad en is de 4^e stad wat betreft inwoneraantal van Estland.

Het oudste gebouw van Parnu; de rode toren die als enige overblijfsel van het middeleeuwse fortensysteem is overgebleven.

Seegi Maja, het oudste huis van Parnu. De fundatie is van 1250-1350.

In dit huis waren allemaal kamertjes met daarin kunstenaars die zelfgemaakte items verkochten.

We kregen een uur de tijd voor een lunch en we vonden een leuk restaurantje waar we gegeten hebben.

In de bus namen we afscheid van Liga, die voor ons allemaal Letse bonbons met een vulling van black balsam.

Om half 5 waren we in het Seaport hotel in Tallin  tegenover een cruise terminal.

Ons troosteloze uitzicht, waar het weer flink aan meewerkt.