Baltische Staten, Sigulda, dag 5 - 31 mei 2017

Na het ontbijt reden we 50 km naar Sigulda, deze stad van ruim 10.000 inwoners, ligt in de Gauja riviervallei. De Letlanders vergelijken het met een stukje Zwitserland, wat te maken heeft met het mooie natuurlijke landschap.

De Smoky mountains zijn er niets bij.

 

Onderweg vertelde Liga op dezelfde monotone toon wat wetenswaardigheden, dit keer zuchtte ze er ook nog bij.

De Letse schooljeugd krijgt morgen zomervakantie, 3 maanden lang, daarbij hebben ze ook nog een week herst, 2 weken kerst en een week paasvakantie.

Niet elke inwoner van de Balkan is blij dat ze onafhankelijk zijn geworden, onder de Russen hadden vooral de armere mensen het een stuk beter met allerlei gratis voorzieningen. Het alcoholmisbruik is in de Baltische Staten hoog.

We stopten eerst bij een bobsleebaan, die we een stukje afgewandeld hebben. Dus deze bob hebben we laten staan en dat terwijl Loek gewend is de bob te zijn.

Had ik al verteld dat het regende?

Met gids, zucht, Liga

We stopten ook nog bij een groot klim en klauter pretpark.

Dit was bovenaan, waar we niet met de stoeltjeslift naar beneden gingen. Het regende.

In de winter wordt hier ook geskied.

Op weg naar het 13e eeuwse burcht van Sigulda

In 1207 werd hier door de Orde van de zwaardbroeders een kasteel gebouwd. Heden ten dage is het een ruïne. In de 17e eeuw werd het kasteel gedeeltelijk vernietigd  toen de kruitkamer getroffen werd door de bliksem. Vlak bij het kasteel staat een houten kerk waar de 'Roos van Turaida' ligt begraven. 

Zie je heel in de verte die rode toren, houd dat in de gaten, ik kom er nog op terug

Na de bezichtiging reden we naar de linchplek waar ze leuke mosfiguren in de tuin hadden.

Staan we toch beneden, zonder de kabelbaan te hebben gebruikt.

Je kunt ook zo de berg af. Maar niet op een volle maag.

Het klimparcours is indrukwekkend, dit is nog maar een heel klein stukje.

Op naar de kalksteengrot. De Gūtmans-grot  ligt halverwege Sigulda en het kasteel van Turaida aan de Gauja. Het is de grootste grot in het Baltische gebied en meet 19 meter diep, 12 meter breed en 10 meter hoog. Hij bevat inscripties uit de 17e eeuw. 

Volgende een legende verlengt en verbetert het water in de grot het leven van degene die ervan drinkt. En al die sukkeltjes hun flesjes vullen met dit water. (Ik had geen leeg flesje bij me)

In deze grotten speelt ook een legende. De roos van Turaida werd hier vermoord. Zij  was een negentienjarig meisje dat in 1620 door een Poolse officier werd vermoord. Volgens de overlevering was zij verliefd op een tuinman van een nabijgelegen vesting, maar werd zij door de officier in de val gelokt. We liepen terug naar de bus.

We gingen het  historisch museum bezoeken en het sculpturenpark, geheel gewijd aan de Letse folklore. Er staan hier 26 beelden van dezelfde kunstenaar.

Inmiddels regende het flink door. We bezochten ook nog de 13e eeuwse burcht van Turaida. Hee, hadden we die al niet vanuit de verte gezien?

Na deze bezichtiging had Paul nog een openluchtmuseum met oude huizen willen beOeken, leuk, maar we waren al doorweekt, dus heeft hij dit avontuur maar afgeblazen. Het regende goed door.

In plaats daarvan gingen naar een restaurntje koffie drinken. Het had iets met heksen te maken, gezien het beeld in de tuin.

Daarna terug naar het hotel om op te drogen en 's avonds gingen we uit eten bij het Lido even een foto van internet geleend.

Het was heerlijk, een uitgebreid koud voorgerecht van vis, vlees, fruit en groentes stonden op tafel.

Het zag er gezellig uit aan de binnenkant.

En er was een jarige in onze groep die op de eerste consumptie trakteerde.

Proost.