vrijdag 22 september 2017

Engeland, York, 21 september2017, dag 15

De laatste dag alweer en nee, die kop koffie had ik niet moeten drinken. Maar we zijn toch op pad gegaan. Naar het Railway museum. Opgezet door vrijwilligers.


Interieur van een koninklijk rijtuig. Als de Queen ergens naar toe wilde koppelde ze haar rijtuig achter een normale trein.



Zou ze gedurende de reis echt in bad zijn gegaan?


De gladstone, een zware locomotief bedoeld om de zwaartse treinstellen te trekken


Ik denk niet dat er snel een trein komt joh.


Pracht en praaf, daar kan zo'n cateraar met een koffietankje op zijn/haar rug niet tegenop.





De post trein, de post werd in de trein gesorteerd. In een postzak voor stad X werd deze buiten de trein gehangen en bij het station X werd deze opgevangen in een net, terwijl de trein doordenderde. Kedeng, kedeng, efficient wel.


Een van de nieuwste treinen, de Eurostar die door de kanaaltunnel rijdt.


Dan ziet zijn oudere broertje er toch veel minder gestroomlijnd uit, maar wel mooier.


Een van de eerste treinen



Duidelijk nog niet gerestaureerd




Dit was een hal met alle mogelijke verzamelingen die direct of zijdelings met treinen hadden te maken. Het moest allemaal nog uitgezocht en zo, maar de bezoekers mochten er doorheen lopen.


Hier werden treinen gerestaureerd. 


Dit moest het worden:


Ook een opknappertje


Loek wilde niet, flauw zeg.


We liepen terug naar het hotel om onze koffers te halen en vertrokken reuze op tijd naar het vliegveld. Langer rondlopen had geen zin, ik voelde me echt niet 100%. Met de Zap vertrokken we naar Leeds en vandaar met de 757 naar het vliegveld, waar we royaal de tijd hadden om wat te lezen, apparaten op te laden, weer wat lezen, rondkijken, lezen, kopje soep? Lekker. Eindelijk vertrok het vliegtuig van Jet2.com (ja, ik had er ook nog nooit van gehoord) Om 20.30 landden we in Dusseldorf, waar Kelly al stond te wachten. Lekker dadelijk slapen in mijn eigen bed.




Engeland, York, 20 september, dag 13

Het ging wel weer dus na een langzame start liepen we naar het centrum op zoek naar het York castle museum. Alles is prima te belopen in York, dus ook dit museum was snel gevonden.


We stapten terug in het verleden naar het Victoriaanse tijdperk.

Veel toonkamers


Who's that lady with my man?


Sfeervolle slaap/zitkamer met keuken.


Wel hele donkere inrichtingen


Haard uit de 18e eeuw


Haard uit de 19e eeuw



Keuken rond 1940


Keuken uit de late 20e eeuw.


Er waren diverse straten uit dat tijdperk nagebouwd. Je liep gewoon in een Victoriaans stadje, met winkeltjes, koetsen, gebruiksvoorwerpen, heel mooi gemaakt.




Zelfs de was hing buiten


Naar school werd er ook gegaan in die tijd, hoewel dat zeker voor de meer bedeelde kinderen was.


En als je voor galg en rad opgroeide eindigde je hier.




Even zitten onder een boom


Wel handschoenen aan als u dat oude geweer wilt vasthouden


Op de terugweg zagen we dit bouwwerk.


De rest van de dag hebben we weer rustig aan gedaan. Vooral mijn maag wilde niet echt tot rust komen.











dinsdag 19 september 2017

Engeland, York, 19 september 2017, dag 13

Het was een prachtige dag in York, zonnetje, warm en ik heb mijn tijd verdeeld tussen bed


En w.c.


Kortom, Loek was aardig opgeknapt en nu ben ik begonnen. Met kleine slokjes cola de ochtend doorgekomen, totdat mijn maag tot rust kwam. Net een paar hapjes yoghurt op en nu maar hopen dat we morgen op onze laatste dag in York nog wat kunnen gaan bekijken.

maandag 18 september 2017

Engeland, York, 18 september 2017, dag 12

Eerlijk is eerlijk, het bed sliep heerlijk. Het ontbijt is ook prima. Loek zit nig steeds aan de thee, zijn maag wil niet echt tot rust komen.

Na het ontbijt zijn we langzaam richting centrum gelopen, wat dichterbij was dan we dachten. In de verte de kathedraal.


Die we uiteraard van dichtbij zijn gaan bekijken



Wat een enorme kerk is dat zeg.




De kathedraal was op een gegeven moment zo verzakt dat ze bang waren dat de toren zou instorten. In een grote renovatie hebben ze de fundering versterkt. Beneden was een grote "undercroft". Waar een tentoonstelling was die de hele geschiedenis van de kathedraal vertelde.


Oude funderingen.


Prachtig ingebonden boek met ijzeren beslag.


Ook kleurrijke beeldjes.


Geschenk van de mijnwerkers van Yorkshire.


In de 4e eeuw stond op de plaats van de kathedraal een Romeins legergarnizoen.


Op de funderingen is eerst de normandische kerk gebouwd. Onder zie je de huidige vorm.

En van bovenaf ziet het er zo uit.




De muren zijn helemaal bepleisterd en om het toch op stenen te laten lijken hebben ze er een rood lijntje op geschilderd. Over de hele kathedraal. Dat heeft jaren gekost.


We waren al 2 uur binnen, zoveel was er te zien. 
Weer buiten liepen we toevallig langs Betty's tearoom, wereldberoemd in York en omstreken. Er werd gezegd dat er altijd een gigantische rij stond, maar wij waren als 4e aan de beurt voor een tafeltje, dus dat viel mee.



Wachten op de trap tot er een tafeltje vrijkwam.


Jee, scones met clotted creme. Het was een heel oud en scheef gebouw, de vloer golfde zelfs en liep aan alle kanten schuin af.

Beneden kon je natuurlijk alle lekkers ook zo kopen.


Dit wist ik niet, er was een tweede Bettys in York, een moderne, met inderdaad die gigantische rij.


Kathe Wolfahrt winkel. Ons wel bekend van de Duitse kerstmarkten en van die ene kerstbal die we van haar hebben.


Kijk nou, een echte berenwinkel.


Mooie huizen



En hier de Shambles, de straat waar J.K. Rowlings haar inspiratie voor de wegisweg vandaan haalde.
Foto gepikt van internet, want in het echt is het loeidruk daar en een idioot heeft er vlaggetjes opgehangen.


Kijk, dit bedoel ik.


Wel heule leuke winkeltjes. Twee personen eruit, dan twee erin.




Ja hoor, de, ahum, echte toverstokken.


Handig voor en man toch?


Deze winkel hing vol met verkleedkleding, te koop of te huur, dus als je als bijv. Freddy wil gaan, kun je hier tercht, compleet met pruik en snor. 


Op het raam staat: Did you know, we have three floors, we're like a Tardis.

We zijn ook in the York dungeons geweest en dat was top. Je kon geen fotoos maken, daarvoor was het ook te donker, maar je kwam telkens in een andere kamer waar hele goede acteurs een voorstellinkje gaven over verschillende aspecten van de geschiedenis. Vikingen, martelen, op de brandstapel. Dat was heel goed gedaan, een slachtoffer uit het publiek (ik bleef stug de andere kant opkijken) werd erop gezet, er kwam rook vanaf terwijl het leek of de takkenbossen in brand stonden, even viel het licht helemaal uit en toen het weer schemerig werd hing er een verkoold lijk aan. Er was een rechtszaak, we zaten in een koets die werd overvallen door Dick Turpin, er was heel veel, het ging maar door.


Daarna nog een wandelingetje over de muur, die bijna heel York centrum ommuurd.


Ik ga zo dadelijk naar de bar wat te eten halen, Loek houdt het voorlopig nog bij droge crackers en thee.