Op de Nyhavn stapten we uit, daar lag ook onze rondvaartboot, maar die slaan we over vandaag.
Van veraf zag je de gekleurde huizen heel goed.
Nyhavn heeft de langste barstraat van de wereld. Zeggen de Denen. En mooie uithangborden.
Ook zagen we een lichtschip liggen. Apart. En eigenlijk nog nooit van gehoord.
Toen we wel de goede kant op liepen passeerden we een voetgangersbrug over het water en kwamen in Christianshavn terecht, een andere wijk van Kopenhagen.
En nadat we de kaart hadden omgedraaid zagen we dat we niet links maar rechtsaf hadden gemoeten (sjucht) en kwamen we al snel waar we naar toe wilden:
De Vrijstad Christiania. Christiania is een zelfverklaarde semi-onafhankelijke enclave in de Kopenhagen.Het werd gesticht in 1970, toen een groep hippies in het Kopenhaagse stadsdeel Christianshavn de verlaten militaire kazerne Bådsmandsstrædes Kaserne kraakte. In het begin probeerde de Deense regering de krakers te verwijderen, maar vanaf het einde van de jaren zeventig werd Christiania als een "sociaal experiment" getolereerd. Echter bleven er controversen bestaan over het niet betalen van water en stroom, de drugshandel en ontbrekende horeca- en bouwvergunningen. Deze geschillen zijn inmiddels min of meer opgelost, maar de gebouwen op Christiania voldoen nog niet aan openbare bouw- en ruimtevoorschriften. Dit is de kern van de tegenwoordige botsingen met de Deense staat.
Een hippiegebied met heel veel graffity, rotzooi en weed, welke openbaar werd verkocht bij kraampjes. Tesamen met de benodigde (water)pijpen e.d. Foto's mogen er niet gemaakt worden vanwege de softdrugshandel. Dus google images maar.
Het was niet druk, maar in de zomer krioelt het daar van de toeristen.
Op naar de Christianskirke
Genummerde bankjes
Don't turn away and whatever you do: don't blink.
Het werd tijd voor koffie, met een wafel. Dat was meteen de lunch.
In het souvenierwinkeltje onder de woning stond deze bewegende pop.
Terwijl we op de bus wachten kwam er een man naast ons staan die verzuchtte dat het koud was. Hij kwam uit Trinidad en reisde door IJsland, Kopenhagen en Stockholm. Tja, als je zo'n warm land verruild voor het ijzige noorden. Hij had graag het noorderlicht gezien in IJsland, maar helaas pindakaas.
Wij reden door naar Rosenburg kasteel, waar de kroonjuwelen tentoongesteld worden.
Vanwege die juwelen is er ook bewaking aanwezig.
Dit lijkt me wel een leuke klok voor oma.
Op de 3e verdieping deze prachtige zaal.
Met het servieswerk.
Deze colt was cadeau gedaan aan de koninklijke familie door president Lincoln.
Lijkt mij heel ongemakkelijk zitten, laat staan dat je er een leuk gevecht mee kan houden.
Leuk juwelen kastje toch?
De kronen.
De juwelen
We wilden nog even naar de mall van Kopenhagen en stapten weer op de bus. Het was het laatste rondje van de chauffeur en we waten de enige passagiers, dus zette hij ons voor de deur van de mall af. Service hoor.
Terug gingen we lopen en zowaar, in 1 keer goed. We passeerden dit kleurrijke gebouw. Om 3 uur begint het hier al te schemeren. Dus om 5 uur is het donker.
OnE lift heeft een hele ouderwetse buitenseur.
Morgen van het land van
Naar het land van
Tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten