We hadden een lange weg te gaan, 800 km volgens Gert. In de bus vertelde Hanny veel over haar persoonlijke leven en over de natuur waar we langs reden.
" het is een prachtige rit, maar je ziet niet veel"
We reden over de N62 van Oudtshoorn naar Kaapstad.
In Ladysmith gestopt voor een sanitaire stop. Sir Harry Smith gouverneur van de Kaap, het stadje is genoemd naar zijn vrouw.
Daarna een stop bij de country pumpkin voor koffie en pie. De natuur is schitterend, majestueuze bergen en diepe dalen.
Verder gaat het over route 62. Langs Ashton, het hart van het wijnland, Robertson, met de beste wijn, het Paarlgebergte.
Ik sukkel langzaam in slaap, maar moet weer wakker worden voor een panoramische stop. De chauffeur loopt in gedachten verzonken een stukje verderop.
We gingen het slechte weer tegemoet, de bergen voor ons lagen in de wolken en op een gegeven moment reden wij ook in de wolken, ook begon het te regenen.
Wij zaten inmiddel aan een goed gevulde lunchbox. Hanny vond het jammer dat ze haar stad moest laten zien aan ons met zuk slecht weer. Over het Tafelgebergte lag een tafelkleed van wolken. We reden door Kaapstad, wat opviel waren alle ommuurde huizen met het bordje " armed response" erop.
Na weer koffiestop, met souvenierwinkel, reden we over Chapmans Peak, False Bay waar de warme Indische oceaan zich vermengt met de koude Atlantische oceaan.
Op naar
Ik zag pinguins, snel een foto maken, stel dat het de enige was. Hanny had al gewaarschuwd dat ze soms allemaal weg waren.
Een stukje verderop:
Ze waren er allemaal nog, moeders met jonkies. Als je goed kijkt zie je dat ze op 2 kuikens zit.
Na de pinguins reden we verder door de wijk Vishoek, home of the newly wed and the almost dead. Dit zegt men omdat er veel jonge stellen en ouden van dagen wonen.
Door St. James, de luxe wijk en langs het St. James hotel waar Hanny 44 jaar geleden getrouwd was.
Door Muizenberg, een beruchte plek, want hier hebben de Britten de Kaap in 1795 op de Nederlanders veroverd.
Vervolgens reden we langs de kleurlingenwijk, een nette wijk. Een paar kilometer verder begon de township, waar alleen zwarten wonen. Wat een ellende is dat toch. 80 km lange rotzooi.
Tegen half 6 kwamen we aan in het NH hotel "De Lord Charles" .
Tonijn voor mij
Kip voor Loek
Vanavond hadden wij het afscheidsdiner, waarbij Martin een speech heeft gehouden om Hanny en Gerte bedanken voor alles.
Morgen alweer naar huis, wat is dat snel gegaan.
Mooi hoor :) maar ik vind het niet erg als jullie naar huis komen!
BeantwoordenVerwijderen