Weer een lekker ontbijtje, met, verrassing: rijstepap met krenten. Niet griezelen, ondergetekende vindt dat juist heerlijk.
Terug op de kamer had Dora, ons kamermeisje zich weer uitgeleefd:
Daarna ons ochtendwandelingetje gemaakt en daar zag Loek spiderman staan, 30 cm groot en in vergelijking met wat ze er op veilingssites voor vragen voor een prikkie. We zijn nu dus een beeldje van een actieman rijker. Past mooi bij Daryl, The Arrow en een vaag figuur uit breaking bad.
Als je zo door de winkelstraat loopt vraagt iedereen je naar binnen, maar niet zo agressief als in Egypte.
Wat ze daarna in het Spaans mompelen als je doorloopt versta ik gelukkig niet.
Wifi in het hotel gaat niet gebeuren. Vanmorgen nog steeds niet. Bij Starbucks gaat het wel en laten we er daar nu alleen al op onze 5th avenue 3 van hebben. Eentje om de hoek, dus we moesten wel een tall frappuccino caramel met wipped cream gaan halen om internet te krijgen. Ach er zijn ergere dingen. Kitty's naam wordt steeds vreemder. Mijn eigen naam geef ik al niet meer omdat niemand die verstaat.
Inmiddels hebben we al een vast ritme, wandelen, lunchen, siesta, drankje, wandelen, diner, drankje.
Maar dat wandelen 's middags schaffen we af, veel te warm en te vochtig.
Kunstwerkjes met een meloen.
Vanmiddag nog wel naar het strand gelopen.
Het dranksysteem is hier een beetje omslachtig. Als je een drankje bestelt moet je je deurkaartje afgeven, terwijl je al met een zwart bandje om je pols loopt, wat betekent dat je alles mag bestellen. Als je je drankje krijgt, krijg je je pasje terug en bij vertrek moet je ook nog een bonnetje tekenen.
Toen we langs de receptie liepen zag ik dat de internetman klaar was met whatever hij aan het doen was en hoera, we jadden wifi.
Na het avondeten nog lang in het restaurant gezeten, waar Victor, de ober in a little English van alles vertelde en vroeg. Vooral de leeftijd van oma vond hij interessant. Zelf was hij 25, getrouwd met een 20 jarige en vader van een 1 jarige spruit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten