zondag 21 juni 2015

Mexico. Dag 6, 21 juni 2015

Ik zit lekker op het balkon te typen, Loek leest en oma ligt aan het zwembad. Ik ga haar zo gezelschap houden als er nog een bedje vrij is. 
Weer lekker ontbeten met pancakes, poptarts en vers fruit in la Ceiba.



Vanmorgen weer wat gewandeld en er 2 tuniekjes aan over gehouden. Met de volgende vakantie in het achterhoofd is het een "verantwoorde" aanschaf. We worden overal aangesproken door winkeleigenaars. Do you remember me, I'm you waiter from la Ceiba. I have the day off, come look in my mother/uncle/nephew's shop. Nu is het herkennen van Mexicaanse obers een hele klus voor ons Nederlanders, want het zijn net Chinezen, ze lijken allemaal op elkaar.  Alleen Victor zou ik wel herkennen nu. Hij is onze vaste ober 's avonds en gisterenavond fluisterde hij ons toe dat hij vanavond aan de andere kant van de zaak obert en of we daar dan kwamen zitten. Wij willen graag aan de straatkant, vanwege de gestage stroom toeristen die voorbij loopt. Leuk om hun outfits te becommentariëren. (Waar blijft de modepolitie als je ze nodig hebt). Nou Victor zorgt wel dat er een tafeltje voor ons klaar staat. Victor vindt de fooien heel leuk denk ik. Nu verdient een ober hier het minimumloon, wat zo'n 70 pesos per dag is, omgerekend 4,20 euro. Daar komt een gemiddelde Nederlanse puber niet eens het bed voor uit.
Bij het koffiedrinken (doe mij maar een pinada) verbaasden we ons erover dat het zo schoon is hier. Er ligt werkelijk geen papiertje op straat. 
Er is geen plek meer bij het zwembad, ik kan oma van hieruit precies door de palmbladeren zien. 


Blijven we toch lekker op het balkon zitten.

Het sigarenfabriekje aan de overkant.


Loek en ik zijn vanmiddag de hele 5th Avenue afgelopen, oma bleef in de bar zitten en maakte het de serveersters errug moeilijk met haar bestelling.


Wij hebben nog wat kaarten gekocht. Lees ik nadat we alles hebben gepost dit:


Hij is weer fijn. 
Daarna weer aan de koffie in de bar, waar oma nog steeds zat. We zaten er nog geen minuut toen er een verse pizza werd gebracht, had ze besteld.


Terug naar de kamer. Zitten er nog leguanen?


In La Tulipana werden er meteen tafeltjes aan elkaar geschoven toen wij aan kwamen lopen.


Victor liep zich de benen onder zijn lijf vandaan om het ons naar de zin te maken.


En nu uitbuiken.















Geen opmerkingen:

Een reactie posten