We mochten vanmorgen uitslapen, pas om 9 uur werden we in de bus verwacht. Een collegagids van Mustafa ging mee, hij stelde zich voor als Ibrahim. Hij zou ons de hele dag rondleiden door Fes.
Eerst gingen we naar een van de presidentiele paleizen. Alleen de toegangspoort is al het bekijken waard.
Na even in het postkantoor postzegels te hebben gekocht onder het mom van: je kunt ze maar hebben, wandelden we naar de 14e eeuwse Joodse wijk waar de Ibn Danan synagoge stond.
Gebouwd in de 17e eeuw en gerestaureerd in 1999. Er worden geen diensten meer gehouden. Ibrahim gaf wat uitleg, liet ons de thora zien
en het bad waar elk Jood zich 2 maal in zijn leven moest wassen. Na de maandelijkse periode en voor het huwelijk.
Dit is zo leuk, ooievaars te over in Marokko, hele kuddes ooievaars, op daken, nesten, weilanden.
Daarna stapten we weer in de bus voor een ritje naar boven naar een vesting van waaruit we een prachtig uitzicht hadden over de 9e eeuwse Medina van Fes.
De uitstekende groene toren is de universiteit.
Er wonen nu 300.000 mensen en in heel Fes anderhalf miljoen.
In Marokko zijn alle moskeeen, op twee na, verboden voor niet moslims. In andere moslimlanden is dat niet zo, maar dit is terug te voeren op de Franse tijd, toen de Fransen dit zo ingesteld hadden.
Na een rondje om de vesting en de nodige fotoos reden we weer naar beneden voor het bezoek aan de medina. We kregen wat regels mee: verlies elkaar niet uit het oog, blijf als groep bij elkaar en als je verdwaalt blijf waar je bent, de gids komt je zoeken. De medina bestaat uit 9000 straten, dus in je eentje vind je nooit de weg terug.
Maar eerst: nos nos. Of in het Nederlands: koffie verkeerd. En ze smaakte zeker niet verkeerd. Het uitzicht was ook niet verkeerd. Lekker in het zonnetje op het dakterras.
En toen de medina in.
De oude wijk is mooi opgedeeld in allerlei secties: wol, kleding, leer, katoen, specerijen, groente, zilver enzovoort. In ganzenpas achter elkaar aan.
We wandelden verder door de medina langs allerlei oude ambachten, prachtige gewaden, etenswaren, leer, souveniers en heel veel suikerwerk.
Een smederij
Koperslager. De grote potten werden verhuurd bij feesten en na afloop weer terug gebracht, gereinigd en eventueel hersteld. De man was er flink op aan het slaan, moest zeker uitgedeukt worden. Ja zo'n feestje kan wel eens uit de hand lopen en dan moet het servies eraan geloven:-)
Dadels, vijgen, noga, vliegen
We bezochten de oudste universiteit van de wereld. Volgens ingewijden. Deze dateert ook van de 9e eeuw. Studenten uit het het land kwamen hier studeren en verbleven dan op piepkleine kamertjes op de eerste en tweede verdieping.
En verder wurmden we ons weer door de steegjes, mensen passerden ons links en rechts, ezeltjes stonden te wachten om hun lading te vervoeren.
Voor de lunch bezochten we nog een leerlooierij, je hoefde alleen je neus maar te volgen om uit te komen op één van de terrassen die uitkeken op de ‘tanneries’. Hier wordt leer nog op de eeuwenoude manier gelooid. In de tientallen ronde kalkvaten worden de huiden van geiten, schapen, koeien en kamelen met duivenpoep bewerkt, welke een heel hoge concentratie ammoniak bevat. Vandaar die sterke geur, we kregen onderaan de trap elk een takje mint om aan te ruiken, zodat de stnk niet zo erg binnenkwam.
Hierna worden de huiden in andere vaten gestopt en krijgen ze een kleur. Rood, geel, blauw of groen. Nadat ze gekleurd zijn worden de huiden op de omliggende terrassen gelegd om te drogen.
Dit rondhopsen in de duivenpoep zou mijn beroep niet zijn.
Uiteraard was er een winkel bij met leren jassen, tassen e.d. En dat was waar, spotgoedkoop. Mijn rode leren jasje hing er, helaas, dat was even iets te vroeg om te kopen. Ik heb met wel een klein rood portemonneetje aan laten smeren.
En kan iemand de muggen een kalender geven, 2 muggenbulten hier. Het is November!
Achter een kleine deur ging een groot restaurant schuil waar we heerlijke pastillos hebben gegeten. Geen idee of je het zo schrijft. Het was filodeeg met kip, ei, saffran, kruiden. Heel lekker. Toe fruit, vooraf ingelegde olijven en brood. De lunches zijn hier stukken beter dan het avondeten.
Optreden van locals met hevig draaiende kwastjes op hun fez.
En weer achter elkaar door de medina, deze draagbaar wordt door weddingplanners verhuurd voor een bruiloft.
Bij een weverij zijn we gaan kijken waar met katoen, wol en zijde wordt geweefd. Geen zijde van rupsen maar van agave.
Hier staat de kleinzoon van de stichter van de weverij met een agaveplant de vezels eraf te halen.
En uiteraard mocht je daarna wat kopen. Er was van alles, sjaals, lakens, tafelkleden. Heel mooi en bijna voor niks. Maar ja, niks nodig he.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten