Vanuit Beni Mellal rijden we, dwars door de cederwouden van het Midden-Atlasgebergte naar de stuwdam en stuwmeer van El Ouidane. Van de stuwdam mochten geen fotoos gemaakt worden, van het meer wel. Bij de stuwdam stonden allemaal verlaten huizen, daar hebben de arbeiders in gewoond die van 1948 tot 1952 aan de stuwdam hebben gewerkt.
De wegen in Marokko zijn goed, we reden een indrukwekkend aantal haarspeldenbochten door tot we bij Azilal kwamen voor de koffiepauze.
Daarna bezochten we de prachtige watervallen van Ouzoud. Er ging een man mee die zich voorstelde als Mohammed en die naar later bleek als enig doel had om de groep bij elkaar te houden. We moesten meer dan 300 treden naar beneden lopen, langs allemaal souveniersstalletjes en langs deze makaken.
Ze werden door een man gevoerd met pinda's dus de aapjes wilden allemaal graag blijven.
Naar beneden ging vlotjes, we zagen de waterval al door de bomen.
Ezeltjes zie je hier regelmatig als lastdier fungeren.
Helemaal beneden zie je de kleurige bootjes liggen die naar de waterval roeien.
All aboard!
Onze roeiert.
De tweede roeiert
En welja, ik probeer het ook eens
En daarna moesten we weer terug, meer dan 300 treden naar boven, waar ons een heerlijke lunch stond te wachten.
De laatste 160 km naar Marrakech waren lang, dan neem je eens een selfie
We kwamen in hotel Oudaya in het centrum van de stad. Het hotel bestond uit 3 hotels en liep helemaal door tot de andere kant van de straat. We liepen een rondje en besloten in het hotel cappuccino te gaan drinken. Aan de groene wand schuilden honderden vogels die een oorverdovend lawaai maakten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten