Gisterenavond zaten we bij Paul en Sebas aan tafel bij het diner en de laatste wist te vertellen dat er luiken voor de ramen zaten die dicht konden. Ooooh. Op zo'n manier. Toch wel handiger dan een deken.
Het eten was goed. Keuze uit 2 voorgerchten, hoofdgerecht vis of vlees. Salade buffet en ijs toe.
Na een heerlijke nachtrust zaten we om half 8 aan het ontbijt. Vind ik een hele mooie tijd voor een vakantie. Ik kan me ontbijtjes herinneren om half 6 of vroeger.
Na het ontbijt was er nog tijd over voor een wandeling. Dit is ons hotel: Monastero Antico. Wij slapen op de bovenste verdieping. Voorheen was dit een klooster.
De poort waar onze bus net doorheen paste.
Via de camping naast ons hotel liepen we naar het Gardameer, die een stuk minder onstuimig was dan gisteren.
Om 9 uur zat iedereen in de bus voor de rit naar Sirmione, een eiland die door middel van een brug verbonden is met het vastenland en zodoende gedegradeerd is tot schiereiland. Via deze burcht liepen we het zeer toeristische stadje binnen.
Eerst maar eens een schandalig lekker ijsje. Oh hemel, de keuze.
Het stadje was zoals alle toeristische stadjes, bezaaid met restaurantjes, ijszaken en souveniers. Het weer werd steeds beter, in het zonnetje was het zelfs warm.
Alle zijstraatjes kwamen uit op het Gardameer.
De terrasjes waren heel uitnodigend en voor we het wisten zaten we aan een soepkom cappuccinno. Ook al zo schandalig lekker.
De toiletten zijn iets minder uitnodigend, maar ja, als je moet, moet je.
En daarna werd het tijd om naar de bus te gaan. We reden het dorp uit en zagen een rij auto's die aan het begin van de weg, toch een paar kilometer verderop, tegengehouden werden. Het dorp zat vol. Het beleid was, 1 auto eruit, dan weer 1 erin. En anders ver weg parkeren en gaan lopen naar het dorp.
Wij reden door naar het waterdorp Borghetto. Alwaar een oude brug is gebouwd, waar eens per jaar een grote tafel wordt neergezet en er tortelini wordt gegeten. Ik verzin dit niet.
Er bloeide een prachtige blauwe regen.
Wij hebben een panini Caprese gegeten die ter plekke werd klaargemaakt, alles versgesneden.
De laatste stop was Salo, ook een heel toeristisch stadje met een grote boulevard. De Duomo is een bekende trekpleister en daar zijn we even binnen geweest. Die marmeren vloer lijkt net een tekening van Esscher.
Een typisch Italiaans balkonnetje.
Paul had bedacht dat degene die dat wilden een ijsje konden halen bij de lekkerste gelateria van Toscolano Maderno. En dan de rest van de route naar het hotel lopen olv Sebas. Inderdaad heel lekker ijs. Kitty: Nutella ijs! En daarna over de boulevard terug naar het hotel. Jammergenoeg was de boulevard halverwege afgesloten en moesten we via sluipweggetjes terug.
Nog een stukje hoteltuin met in het wild groeiende citrusvruchten.
En uiteraard palmbomen, heel veel palmbomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten