woensdag 22 april 2015

Italië. Padova Dag 5

We ontbijten nu lekker buiten, samen met tientallen musjes, die op een tafel aanvliegen zodra je even weg bent. Lekker door de jam en een hap uit je broodje.
Vandaag 2 uur rijden naar Padova in weer een andere bus met een andere chauffeur. Het is hoogseizoen voor de bussen nu met alle schoolreisjes. 
Als eerste bezochten we de capella Scrovegni. De gids was in alle staten, want we waren te laat. Dat was de schuld van de buschauffeur die niet de moeite had genomen om van te voren te kijken waar hij precies moest zijn. We hebben heen en weer gereden en zijn op het laatst maar gaan lopen.
We moesten allemaal onze tas inleveren en in een moordend tempo achter de gids aan. We kregen een film te zien over de kapel, die al bezig was toen we binnen kwamen en daarna naar de kapel, waar ze in rap, ik mag wel zeggen zeer rap Duits haar verhaal begon te vertellen. 


De kapel is beschilderd met prachtige muurschilderingen, die vertellen het verhaal van Maria, Jozef en het leven van Jezus.


Op de minuut af moesten we weer naar buiten waar de volgende groep alweer stond te wachten. Wij waren in tweeën gesplitst, de rest van de groep kwam achter ons. Buiten in het zonnetje hebben we op ze gewacht.


Kijk ze tikt alweer op haar horloge. We liepen met de gids Padova door, in een beduidend lager tempo. De eerste stop was bij het studentencafe Pedrocchi, waar de opstand tegen de Habsburgers begon.
Daarna naar het oude universiteitsgebouw, wat nu enkel nog in gebruik is als partycentrum voor examenfeestjes.


Op de muren schildjes van afgestudeerden.


Leuk doorkijkje


Het middeleeuwse gerechtsgebouw Palazzo della Ragione


We slenterden door de smalle straatjes met de gids voorop


Sebas wees ons op dit Venetiaans aandoende plekje. "Ik ben een gids van niks, maar weet wel de mooiste plekjes te vinden" aldus Sebastiaan.



Deze basiliek is de 7 na grootste van de hele wereld.


Het plein is een kilometer in omtrek en daarmee groter dan het Rode Plein.


Maar deze basiliek bezochten we niet, we gingen naar de Basilica di Sant Antonio. Het is een zeer weelderige kerk die vanwege zijn mengelmoes van bouwstijlen doet denken aan de Aya Sofia in Istanbul. Hij werd in de 13e eeuw gebouwd om de botten van de heilige Antonius van Padua te herbergen. Die is tot op de dag van vandaag één van de populairste heiligen van Italië. Als je iets kwijt bent, van kunstgebit tot geliefde, roep je hem aan. Getuige de vele bedevaartgangers die elk jaar de kerk bezoeken wordt er nogal wat verloren in de wereld! 


Het graf van Sant Antonio


En hier worden een aantal relikwieën bewaard, zijn onderkaak, met de tanden er nog in, een stukje tong en zijn stembanden.


Leuk om te weten: we waren in het Vaticaan, de basiliek staat op Vaticaans grondgebied.
In het huis in de verte heeft Donatello gewoond, niet de turtle maar de artiest. Het standbeeld rechts in de verte is van hem, het Monumento al Gattamelata. Dit magnifieke ruiterstandbeeld wordt wel het grootste meesterwerk van Donatello genoemd. 


Tja, hier hebben ze wel Nutella Kitty.











Geen opmerkingen:

Een reactie posten