Vandaag gaan we de grens oversteken, dag Mercure hotel boevn op de berg.
Een gordijn van groene planten. Ik heb dezelfde plant thuis die dezelfde aspiraties heeft.
Met de kleine bussen naar beneden en overstappen in onze touringcar
Als eerste stond het Al Ain Nationaal historisch museum op het programma. Aan de rand van de Al Ain oase toont dit museum het erfgoed en de geschiedenis van de stad. Het omvat een verzameling sieraden, muziekinstrumenten, wapens en een reconstructie van een traditionele majlis.
Dit is de ontvangstkamer, de Majlis
Tafereeltjes van Bedoeinen en hun dagelijkse gewoontes
De valk
Hun (vermoedelijke) bijenkorfgraven, vermoedelijk omdat men niet zeker weet of ze er zo hebben uitgezien.
Het Sultan bin Zayed fort
Met deuren die nogal vijandig aandoen
Achter het museum was een dadelpalmfarm. Een klimmer deed even voor hoe men naar boven klom.
Uiteraard moest Loek dat ook even proberen.
DeE borden kom je alleen in een moslimland tegen
Op het Hili archeologisch park zagen we overblijfselen van een vestiging uit het bronzen tijdperk, dit werd opgegraven en gerestaureerd in 1995.
Maar het is voornamelijk een tuin met planten en fonteinen en een kinderspeelplaats. Ook de nationale boom, de Gaftree hebben we ontdekt.
We stapten weer de bus in, naar de kamelenmarkt. Het gaf al te denken dat vlak erachter het abbatoir lag. Tja, kamelenvlees wordt ook gegeten.
Mijn nieuwe huisdier. 1000 euro, maar dan heb je wel wat bijzonders.
Vort, daar ging er eentje de wagen in.
En als je dan echt niet wil lopen, dan hijaen we je er gewoon in. Wat deze kameel heel gelaten onderging.
Op de Bawadi Mall wisselden we van bus, chauffeur en gids. Ali en Sarat gingen, Maha en Ali kwamen.
Maha was een Omaanse, die van haar 8e tot haar 14 e in Engeland heeft gewoond en perfect Engels sprak. Hoera. Ali, de chauffeur, gekleed in jurk en tulband daarentegen sprak geen woord buiten het land. Maha is 1 van de 2 vrouwelijke gidsen die Oman kent.We reden naar de grens, waar we om 13.50 arriveerden. Eerst moesten we de VAE uit, Paul ging met al onze paspoorten het kantoortje in. Ons uitreisvisum moest erin gestempeld worden. Hij had ons al gewaarschuwd dat het erg lang kon duren. De vorige keer zat er een zeer ongeinteresseerde beambte, die af en toe eens een stempel in een paspoort zette en daarna weer iets anders ging doen. Met 34 paspoorten kan dat wel eens uitlopen. Om 14.25 kwam Paul met een update: "het ging aanvankelijk erg snel, ze werkten met 2 computers waar de paspoorten 1 voor 1 ingevoerd moesten worden. Toen begon 1 computer aan een update, dus die kon voorlopig niet gebruikt worden. Er kwamen chauffeurs uit Syrie en Jemen en die werden allemaal nog tussendoor geholpen, dus al met al duurde het nog wel even. Om 14.40 was het klaar. Met de paspoorten 2 minuten verder rijden en daar allemaal de bus uit en bij de Omaanse douane je paspoort laten zien en het ingevulde papiertje afgeven. Dat ging ook al zo langzaam. We kregen een stempel in het paspoort, na uiterige bestudering met nogmaals geschreven het nummer en de datum. Locals drongen gezellig voor totdat Marijke half voor het loket ging staan, toen verdwenen ze allemaal naar het andere loket om daar voor te dringen.
Om 15.30 waren we dan eindelijk in Oman.
Als laatste kwam er nog een politie agent binnen die waarschijnlijk de clown van de groep was. Veel gelach en gepraat, maar we mochten doorrijden.
Het was nog 3 1/2 uur rijden naar Nizwa. De gids heeft verteld over de geschiedenis van Oman.
Sultan Qaboos bin Said Al Said is de sultan van Oman, hij kwam aan de macht in 1970, na het omverwerpen van zijn vader Said ibn Taimur. In een staatsgreep. Zijn vader werd verbannen naar Engeland en stierf daar 2 jaar later zonder zijn zoon ooit nog te hebben gezien.
De oude sultan was zeer conservatief en deed niks met de oliegelden, zijn zoon heeft het land hervormd, scholen gesticht en de 21e eeuw binnengeloosd. Hij is zeer geliefd bij zijn volk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten