zondag 12 februari 2017

Dag 7, 11 februari 2017 Wahiba Sands

We vertrokken na het ontbijt, wafels! I'm in heaven, naar de Sinaw souk waar we wat ambachtslui van dichtbij bekeken.


De vismarkt overliepen.


Prachtige deuren zagen.



En waar het ons voor de zoveelste keer opviel dat bijna alle  auto's wit zijn, van het merk Toyota en van SUV formaat. Er rijden hier heul veul 2e hypotheken rond.

Onze chauffeur Ali (rechts) heeft een onderonsje.


Na de markt reden we naar Lulu om etenswaren voor de lunch in te slaan. We zouden gaan picknicken  bij een wadi. Eerst reed de bus naar een parkeerplaats waar we allemaal overstapten in dichte jeeps. Wij kregen jeep A6 toebedeeld. Daarmee reden we door dit landschap naar de wadi.



Op de reisbeschrijving stond dat we comfortabele kleding en goede wandelschoenen moesten aantrekken en zelfs Paul zei dat we een flinke wandeling gingen maken. 10 minuten! 

Wadi Bani Khalid





En toen waren we ineens in Nevada, the Grand Canyon.


Stop! Kameel op de weg. Oh, trouwens, ze noemen het hier kamelen, maar het zijn eigenlijk gewoon dromedarissen.


Er leven hier 2 soorten Bedoeinen, de farmers en de herders. De herders trekken 6 maanden door de woestijn en leven 6 maanden aan de rand van de woestijn.

Welkom in Wahibi Sands in het Oryx kamp



Onze wannabee tent, wat gewoon een cabin was met douche, w.c. en airco. Geen wifi dat dan weer niet. Maar wel zand, zand en nog eens zand. Gelukkig buiten de hut. Tot nu toe. De wanden en het dak was bekleed met tentdoek, zodat het nog aan een echte tent deed denken.


Door middel van een degelijk hangslot verschaften we ons toegang tot onze hut.


Comfortabel wel. De bedden bleken achteraf knoerthard te zijn, maar ik heb er prima geslapen.


Deze zandduinen gaan we straks berijden. Als ik een snowboard had meegenomen hadden we kunnen sandboarden.

Even poseren naast de 4WD waar we mee reden


Op weg naar de zandduinen, nagestaard door een kameel.


Handjes omhoog en gaan.


Bij de eerste stop kwam een deltavlieger overvliegen


Steil naar beneden, een sportbeha was geen overbodige luxe voor sommige dames. De chauffeurs rijden met hun eigen auto en ik vond nog dat ze het voorzichtig aan deden. Tot onze chauffeur achteruit naar beneden reed.


Bij de 2e stop zagen we ons kamp liggen


Zand overal. Inclusief in schoenen, sokken, broek.


Alle chauffeurs


Ik heb de zon in het zand zien zakken.


Na de toer was het tijd voor het buffet.


Volgens de reisbeschrijving zou er een schitterende sterrenhemel zichtbaar zijn. Omdat er geen lichtvervuiling is in de woestijn. Alleen was het volle maan, over lichtvervuiling gesproken, en best wel bewolkt. Dus die sterrenhemel viel een beetje tegen.














1 opmerking:

  1. Jaaaaaa, de Kitty-pose én de palboomknuffel. Pas als je die allebei hebt, is de vakantie compleet :)

    BeantwoordenVerwijderen