Dag 9, 13 februari 2017. Muscat

Na een heel sfeervol diner

Gezeten aan het zwembad,

Vertrokken we met de bus naar het strand van Ras Al-Jinz waar we de groene zeeschildpadden hoopten te zien. De trip zou 45 minuten duren, maar Paul zijn inschattingsvermogen is niet helemaal correct, na ruim een uur kwamen we aan bij het strand. Er waren al heel veel mensen binnen in het bezoekerscentrum. We werden onderverdeeld in groepen en onze groep mocht als 1 groep mee. Groep 4. We liepen de 15 minuten durende wandeling naar het strand, bijgeschenen door zaklantaarns. Het was donker, en de maan verschool zich achter de wolken, wat dan wel weer een voordeeltje was. Meer kans op schildpadden die het niet hebben op maanlicht.

We kregen uitleg van de gids over de manier waarop de schildpad haar kuil graaft om eieren te leggen.

En we mochten vanaf toen geen zaklamp meer gebruiken en geen flits op het fototoestel.

Duizenden schilpadden trekken jaarlijks vanaf 

Deze schildpad is terug op weg naar de zee, nadat we eerst hadden gezien hoe ze een gat groef. Met haar flippers graaft ze een enorm gat, zand vliegt door de lucht. Regelmatig rust ze uit om daarna weer verder te graven. Dan besluit ze uit het gat te klimmen en de reis terug naar de zee te ondernemen. Ze neemt 4 stappen, rust uit, neemt weer 4 stappen enzovoort. Het duurt lang, wij gaan verder.

Volle maan

We hadden heel veel geluk, er was een schildpad daadwerkelijk eieren aan het leggen. Met tussenpozen vallen de eieren in het diepe gat wat ze heeft gegraven. Omdat ze tijdens het leggen in een soort trance raakt kan de gids nu bijschijnen en hebben we mooi zicht. De eieren vallen van een beste afstand op de andere, gelukkig is de schaal flexibel. Als alle eieren zijn gelegd rust ze weer uit. Na een minuut of 2 begint ze dan met het afdekken van het gat met zand.

De gids vertelde dat ze nog een 2e nest maakt, die leeg blijft om roofdieren te misleiden.

Na 2 maanden komen de eiren uit en moeten de jonkies de reis naar het water maken. Van de 1000 eieren worden er maar 3 volwassen reuzeschildpadden. Even een duidelijker plaatje geleend van internet.

Nadat we weer terugliepen over het strand zagen we nog een schildpad uit het water komen, bijzonder. Zij zag ons ook en maakte rechtsomkeert.

Al met al waren we rond middernacht terug in het hotel, maar het was zeker de moeite waard.

Snel naar bed, morgen de koffers weer buiten zetten en naar de volgende bestemming.

Sur playa hotel. 

We vertrokken om even later de parkeerplaats van een supermarkt op te rijden, de lunch moest weer ingeslagen worden. Alleen deze supermarkt had niet echt de juiste spullen, zodoende zijn we een volgende super op gaan zoeken. Het bleef behelpen. Droge broodjes, koekjes, een pakje la vache qui rit, stroopwafels. Een echt gezonde lunch was het niet.

We reden langs een oude havenstad, 10 meter boven zee niveau gelegen, welke ooit de belangrijkste havenstad van Oman was en ook een rijke stad. Toen kwamen de Portugezen roet in het eten gooien. Bezettingen en zo. De haven is verplaatst naar Muscat.

De tombe van Meriam, vrouw van de Persische koning ........

Sanitaire stop onder een groot viaduct, met daarop een levensgrote foto van Sultan Qaboos.

We reden door en kwamen aan bij Wadi Tiwi, waar we een wandeling maakten naar het verderop gelegen dorp. De omgeving was prachtig.

Bananenpalmen

Er staat een man voor het uitzicht!

Idillisch gelegen huizen

Palmbomen en rotsen

De volgende stol was bij het zinkgat van Bamah. De lokale bevolking gelooft dat hier een meteoriet is gevallen, maar feit is dat de aardkorst spontaan is ingestort. Er is prachtig helder water.

En het water zit vol met garudavisjes oftewel: doktersvisjes

Ik kreeg een gratis pedicure, mijn voeten zijn weer poezelig.

We reden langs een jachthaven. In Oman hebben alle autowegen elke paar honderd meter een hobbel. Dan remt de bus af tot bijna stilstand om eroverheen te rijden. Zodoende schiet het niet erg op.

In Muscat aangekomen zagen we hotel Al Bastan, het duurste hotel van Muscat, het parlementsgebouw en 1 van de paleizen van de sultan. In dit paleis houdt hij alleen ontvangsten, zoals voor onze koningin Beatrix, die hier ooit eens is geweest.

Het wapen

Muscat is hartstikke groen en kleurrijk.

Het paleis ligt aan een soort baai waar op elke rots wel een fort staat. Dit is het Al Jalali fort, Dit 16e eeuwse Portugese fort was ooit een gevangenis en is nu een prive museum.

Wij gingen naar een ander museum, Bait Al Zubar

Maar eerst een hogere kunstvorm genoten

Het museum zijn we daarna even snel doorgelopen, het omvat een collectie wapens, huishoudelijke spullen en kostuums uit de prive collectie van de eigenaar.

In de souvenierwinkel verkochten ze het duurste parfum ter wereld, onze Maxima draagt het ook.

Amouage. Voor vrouwen met een dop in de vorm van een moskeekoepel en voor mannen een dop in de vorm van de traditionele dolk.

Je mocht alle geurtjes uitproberen, dus in een wolk van duur parfum liep ik de bus weer in. Zonder parfum, want 250 dollar voor een klein flesje. Nah.

We gingen naar het hotel, dachten we een cruiseschip te zien liggen, bleek het 1 van de 2 jachten van de Sultan.

Zo en nu eten, we zitten weer een eind buiten het centeum, dus maar a la carte in het hotel.