Wij waren om 12.50 in Dublin, meteen het horloge een uur terug gezet. De bagage hadden we binnen 5 minuten en toen begon het grote wachten op de groep die nog niet vertrokken was uit Amsterdam.
Eerst maar een broodje Ierse sausage met een bakkie koffie.
Iers is de eerste taal hier en staat op alle borden naast het Engels. Het is tevens een onbegrijpelijke taal, het lijkt in de verste verte niet op het Engels.
Om kwart voor 4 landde het vliegtuig van onze groep en om half 5 heb ik eens gebeld naar onze reisleidster. Ze stonden nog bij de bagageband, maar kwamen er binnen een paar minuten aan.
Niet snel daarna kwam Ameike naar buiten met een groot bord van Kras bij zich en een groep van 33 mensen achter haar aan. We liepen gezamelijk naar de parkeerplaats, waar de bus met chauffeur Bart ons oppikte.
Onderweg naar Dundalk stopten we nog even bij een expositie in de Doyne vallei, oftewel Bru na Doyne. Klinkt een beetje als Craigh na Duhn, de outlanderfans weten wat ik bedoel.
Hier was vroeger een prehistorische nederzetting en veel voorwerpen zijn hier terug gevonden. Ook grafjeuvels, waarvan dit een replica is van een sluitsteen.
Grafheuvel
Een voorvader, zeg maar over, over, over, over, over etc. vader.
Een riante vrijstaande woning
Gezellig met de hele familie bij het vuur
Bij elk kaartje stond een ziekte of aandoening waaraan deze persoon had geleden. De medische wetenschap stond toentertijd op een laag pitje.
De Boyne
Even voor half 7 kwamen we in het Ramada hotel aan. Honger! Want voor mijn gevoel was het al half 8. Het eten viel niet tegen, we hadden keus uit soep of bruchetta, vis of vlees, daarbij puree met een schaaltje groente en toe 4 roomsoesjes. Met tienen zaten we aan een ronde tafel en dat was eigenlijk net te krap, want niemand kon zijn stoel fatsoenlijk aanschuiven. Nou ja, morgen gaan we weer verder.
Voor nu, welterusten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten