We konden ook nog even via de behoorlijk grote souveniersshop van het hotel naar boven de uitkijktoren in.
Witte rook, nee geen nieuwe paus, maar een turf gestookte verwarming
Blokken turf
Voordat we vertrokken liepen we nog even naar buiten om de omgeving te bekijken. De cottage die naast the Peacockes lag kon je van binnen kijken, wat we dus ook deden.
Hier zijn scenes van de film The Quiet Man met John Wayne opgenomen in 1952. Maar de film is nog springlevend in de omgeving, overal souveniers met dat onderwerp.
De weg overgestoken en het veld in, maar dat liep al snel dood op een meertje.
Maar dan toch echt op weg met een nieuwe bus en een nieuwe chauffeur: Gary.
We reden door graafschap Connemara, een volledig Iers gesproken graafschap. Toen heel Ierland nog Engels was, werd de Ierse/Keltische taal verboden, maar de Connemara lag zo afgelegen, daar werd niet gehandhaafd.
Nu is het de eerste taal op scholen en wordt in alle vakken onderwezen in het Iers. Buiten volledig Ierstaliggebied is Iers de 2e taal op school.
Iers gebruikt minder letters van het alfabet, geen JKUWVXYZ. Maar ze spreken die letters wel uit. BH wordt bijvoorbeeld uitgesproken als V, MH als W.
Ieren slaan er wel een slaatje uit. Als ze bekeurd worden laten ze het voorkomen en vragen dan om een Iers sprekende rechter, omdat iedereen recht heeft op een rechter die hun taal spreekt. Er zijn geen Iers sprekende rechters, dus wordt de zaak doorgaans geseponeerd.
Connemara heeft de zuiverste lucht van Europa, dus bij het uitstappen wordt er diep adem gehaald.
En overal schapen, een ras dat zich uitstekend zelf kan redeen in de bergen. Het zijn Scottisch black face schapen. Ik zie nu Sylvana Simons steigerend de barricades beklimmen om die schapen te verbieden.
Dit is geen meer, maar een fjord, ontstaan in de ijstijd en het mondt uit in de oceaan. Terwijl de gletchers smolten namen ze alle grond mee van de bergen. Kale rotsen achterlatend waar geen bomen meer kunnen wortelen.
We kwame aan bij de Kylemore abbey, voorheen het Kylemore kasteel.
Dit werd door een Engelse arts, industrieel, magnaat, politicus en pionier gebouwd in 1862. Hij ging er met zijn vrouw en 9 kinderen wonen. Hij was zeer vooruitstrevend, hij liet een ommuurde Victoriaanse tuin aanleggen met 21 kassen die verwarmd werden door een netwerk van heetwaterleidingen.
Twee kassen zijn oude luister hersteld.
Dit zijn de fundamenten van de oude kassen, je ziet de bruine buizen voor het verwarmingssysteem nog liggen
Hier woonde de hoofd tuinman met zijn gezin
In 1893 produceerde hij zelfs zijn eigen elektriciteit. De druk van het bergmeer was voldoende om electriciteit te genereren.
Hij bouwde ook een kerk, in Gotische stijl.
De vrouw van Mitchell, Margareth, liep in 1874 op vakantie in Egypte, dysenterie op en stierf.
Ze ligt begraven in dit mausoleum. De as van haar man is 40 jaar later ook bijgezet.
In 1903 woonden de hertog en hertogin van Manchester er en het is nog een tijd in handen geweest van een bankier Ernest Fawke die er nooit woonde. Toen in de 1e wereldoorlog in Ieper, Belgie, het klooster van de Benedictijnse nonnen werd verwoest kwamen ze in 1920 in het kasteel wonen en werd het een klooster en school.
Lourdes, de dochter van Madonna heeft er nog les gehad.
Van de tuinen liepen we terug naar het kasteel.
Mooie inrichting, leuk trappetje.
Toeristen
De eetzaal.
De ene helft van het kasteel is in de oude staat behouden, de andere helft is prive, dat wordt door nonnen bewoond. Er heeft heel lang een school ingezeten
Na dat allemaal bekeken te hebben reden we naar Galway, het was de hele ochtend droog geweest, we zaten net in de bus toen het weer begon te regenen.
In Galway aangekomen regende het nog steeds, dus met de parapluus naar het centrum voor koffie en een wandelingetje door Shopstreet. Achteraan liggen de vissershuisjes die omgeturnd zijn tot kleine winkeltjes. Gladdagh.
Op de terugweg naar de bus nog even de kathedraal in geweest, gebouwd in 1965, dus nog helemaal niet oud, maar dat idee heb je niet als je binnen bent. Het ziet er eeuwen oud uit.
We kregen een lesje Ierse gewoontes bij autorijden.
Zodra iemand 18 wordt kijkt hij of zij vader, moeder, opa, tante, buurman, whatever lief aan en als ze het goed vinden mag de tiener in hun auto rijden. Ze hoeven alleen een sticker te halen in de supermarkt, a 17 euro. Het formulier wat erbij zit invullen en opsturen naar het politiebureau. Na een paar dagen volgt meestal de toestemming. De sticker gaat op de ruit. Er staat een L op van learner of een N van new driver. Dan mogen ze rijden, zonder toezicht. 2 restricties: ze mogen niet op de snelweg en ze moeten binnen 3 jaar hun rijbewijs halen. Lukt dat niet, dan kopen ze gewoon weer een sticker. Zo rijden sommige mensen hun hele leven zonder rijbewijs. Het aantal verkeersongelukken in Ierland is erg hoog.
Nummerborden zijn simpel bijvoorbeeld 08 D 38580
08 is van het bouwjaar, D is van het graafschap, in dit geval Dublin en het getal is het registratienummer.
We zitten nu in Dromoland Inn, in een kamer met, jawel, 5 slaaplaatsen, 3 eenpersoonsbedden en 1 persoons. Er komt er elke dag eentje bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten