Santiago de Cuba
Na een belabberde nachtrust, maar toch heerlijk uitgerust gingen we de bus in voor een stadsrondrit.
In de bus kregen we een lesje Cubaanse geschiedenis van Pedro. Het begin van de revolutie op 26 juli 1953. Toen toog Fidel Castro met 106 man naar de stad om de kazerne, het ziekenhuis en het gerechtsgebouw te bezetten. Ze waren gekleed in militaire kleding, maar hun schoenen verraden hun, zodat de militairen alarm sloegen. 6 man werden meteen gedood, 56 man gevangen, gemarteld en alsnog gedood. 2 weken later werden Fidel en zijn broer Raoul en de anderen gevangen genomen en veroordeeld tot 15 jaar gevangenisstraf. Na 22 maanden verleende de toenmalige president Batista hun amnestie, waar hij zeker spijt van gekregen heeft.
Onze eerste stop was bij de voormalige Moncado kazerne waar nu een basisschool en voortgezet onderwijs in zit. De originele kogelgaten zitten er nog in, hoewel volgens onze gids zijn ze niet allemaal authentiek.
De 2e stop was op het plein van de revolutie, waar 23 metalen kapmessen stonden en een bronzen beeld van Antonio Maseo te paard. Hij was een belangrijk onafhankelijkheidsstrijder en militair leider in Cuba in de 19e eeuw.
De 3e stop betrof het kerkhof met daar het mausoleum van Jose Marti. Een van de leiders tijdens de Cubaanse onafhankelijkheidsoorlog en tevens een gewaardeerd dichter en schrijver. Tegenwoordig wordt hij gezien als Cuba's belangrijkste nationale held.
Er staan constant 2 militairen op wacht, van maandag tot en met vrijdag en elk half uur worden ze afgewisseld. Dat is een heel ritueel, met muziek en marcheren met hoog opgegooide benen, zoiets als Russische militairen doen. We waren erbij.
Vervolgens zagen we het graf van Tomas Estrada Palma, in 1902 de eerste president van Cuba en het graf van Emilio Bacardi die zoveel heeft gedaan voor de dorstigen onder ons.
De rumfabriek staat er nog steeds maar er wordt nu een andere rum gemaakt. Bacardi wordt in Puerto Rico gefabriceerd.
De 4e stop was het huis van Diego Velasquez, de ontdekker van Cuba. Het huis stamt uit 1511.
Stukje origineel huis, de rest is bijna allemaal gerestaureerd.
In de originele oven werd het goud omgesmolten om te vervoeren naar Spanje. Hier komt onze Piet Hein ook ergens om de hoek kijken. (Zijn naam was groot enzovoort)
Daarna kregen we even tijd om zelf rond te kijken op het plein en we stormden allemaal naar het dakterras van het hotel om wat te drinken.
Daarna nog getracht deze kerk van binnen te bekijken maar helaas, hij werd opgeknapt voor de komst van de paus 21 september.
Inmiddels was het 40 graden. We liepen nog wat door een winkelstraatje waar we vergast werden door uitlaatgassen. Katalysator? Wasda? Twee dingen vallen op: nergens zwerfvuil en lange rijen in de winkels.
Santiago heeft 500.000 inwoners. Het was in eerste instantie de hoofdstad van 1522 tot 1607. Daarna werd Havanna de hoofdstad. Deze stad heeft nu 2 1/2 miljoen inwoners.
We stapten de bus weer in voor het tochtje naar de kade waar we op een bootje stapten naar een eiland waar de lunch werd geserveerd. Club Punta Gorda.
Chauffeur en gids Pedro
Ons reisgezelschap
Restaurant in de verte op het eiland Granma. Ja, ja, die vlekken in de lucht zijn de laatste stuiptrekkingen van ons fototoestel. Er gaat een nieuw toestel komen.
Als laatste gingen we naar Fort Morro, wat bij nader inzien ook wel kasteel San Pedro de la Roca wordt genoemd en dus UNESCO is.
Terug op de koele kamer, zagen we dat de kamermeisjes weer hun best hadden gedaan.
Onze kamer met royaal balkon 1 hoog.
's Avonds bracht de bus ons naar het centrum waar we in Casa ....... Het Cubaanse nachtleven gingen meemaken. Optredens van een meidengroep en een mannengroep die authentieke Cubaanse muziek maakten.
Deze jongens waren waarschijnlijk ingehuurd om de dames ten dans te vragen. Hier met onze Belgische Tamara.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten