Cuba Dag 13, zondag 20 september 2015

Havanna - Varadero

Gisterenavond zijn we voor het laatst met de volledige groep uit eten geweest. Omdat de hele binnenstad afgesloten was vanwege het bezoek van de paus, moesten we ergens anders een restaurant voor 26 personen reserveren. 

Pedro had een leuk tentje gevonden. Maar ze waren niet berekend op 26 personen die allemaal a la carte wilden eten. Sharon bestelde pasta, maar dan moest ze wel 45 minuten wachten. Nou, dan maar niet. Achteraf had het gemakkelijk gekund, want we hebben ruim 2 uur op ons eten gewacht. We hadden pork besteld en dat kregen we ook, het was ruim voldoende en lekker, maar niks erbij, geen groentegarnituur, rijst of aardappelen. En dan was het best wel prijzig te noemen. Het werd nog prijziger toen de rekening kwam. Er klopte niks van. Loek betaalde 2,50 voor z'n bier, ik 3 euro. Het vlees was opeens 2 a 3 CUC duurder. Kortom, puinhoop. We hebben de rekening omgedraaid en zelf opgeschreven wat we hadden besteld met de juiste prijzen erachter en dat betaald. Bij de rest van het gezelschap was het al niet beter. Sharon had een groentegarnituur besteld, 2 keer gevraagd of het nog kwam, maar er kwam niks. Maar wel op de rekening zetten.

Daarna liepen we naar de hoofdweg waar de chauffeur ons kwam oppikken. Voor het hotel namen we afscheid van beiden. Pedro gaf ons allemaal zijn visitekaartje, of we hem een kerstkaart wilde sturen en hij was 4 december jarig, hint, hint.

Terug in het hotel geprobeerd de blogs erop te zetten, lauw loene. Geen verbinding. Wel met de telefoon, zodat Kim, Roy en ik nog even geappt hebben.

Om 7 uur zaten we aan het ontbijt in een uitgestorven ontbijzaal.

Daarna in de lobby weer de wifi geprobeerd en 2 blogs erop kunnen zetten.

Vanmorgen werd de eerste groep om 9 uur opgehaald om naar het vliegveld van Varadero gebracht te worden. We namen afscheid van elkaar en hier en daar vloeide een traantje bij de jongsten. Betekend toch dat ze de vakantie leuk hebben gevonden.

Pedro kwam ook nog onverwachts langs om afscheid te nemen.

Wij vertrokken om 10 uur richting Varadero. Op de t.v. was de paus inmiddels aan zijn mis begonnen.

Volgens mij het mooiste huis van Havanna. Dahag.

Met een tussenstop onderweg, waar ik de rest van de ansichtkaarten kocht, arriveerden we rond half 2 in Varadero. Een enorm complex, beetje aftands, maar niet verkeerd. 

Dat de badhanddoeken tot op de draad versleten zijn en roestvlekken vertonen, de fohn getaped is en het niet doet, je je plat tegen de douchemuur moet drukken wil je nog wat water opvangen, het kamermeisje Maruska een beetje opdringerig is, mag de pret niet drukken. Of we voor haar een koffie van beneden wilden halen. We waren toen op weg naar de meeting met de host van Kras. En dan slapen we op de vierde verdieping, helemaal aan het eind op de hoek. Wel lekker rustig. Maar geen koffie Maruska.

De host: Michael Lopez sprak goed Nederlands en heeft van alles uitgelegd. We kunnen met de hop on hop of bus die in anderhalf uur een rondje Varadero doet naar het centrum, een natuurpark en een Amerikaanse mall. Doen we morgen.

Bij het zwembad werd een waterballetshow gegeven door 3 meisjes en 4 jongens en ze waren goed. De meiden zo lenig als wat. Daarna nog even rechtdoor gelopen naar het strand, wat daadwerkelijk is voorzien van een zeer brede strook zand.

Ik had wat kleding gewassen en met die klamme warmte droogt dat voor geen meter. Droog fohnen was dus geen optie, maar er stond een strijkplank. Sta ik verdorie op vakantie te  s t r i j k e n! Dat schoot trouwens ook niet op.

Dan maar weer ophangen en hopen dat het morgen droog is.

Het buffetrestaurant is groot, welkom in de vreetschuur zeiden we tegen elkaar. Het eten is uitgebreid, veel groente, weinig vlees en wat er aan vlees lag was voorzien van zoveel bot en zwoerd dat er weinig te eten overbleef. En tja, zoals altijd: lauw. Toch heb ik goed gegeten. Vanavond at Loek pasta wat ter plekke werd klaargemaakt. Dat was uiteraard wel warm.