Dag 10 Drakensbergen

Gisterenavond een kringgesprek gehad met de groep en Hanny, waarbij de gemoederen soms hoog opliepen. Ook is er een telefoongesprek geweest met Chi, er wordt hard gewerkt om de situatie op te lossen. Hilarisch was wel dat nadat de laatste persoon op de bank van dit hippiehotel plaats nam, de bank met een kreun door z'n poten zakte. Even lekker gelachen.

We hebben ons reisprogramma vergeleken met dat wat Hanny had gekregen en nadat we alle dagen hadden doorgenomen kwam ze er ook achter dat de programma's hier en daar afwijkten. Nadat Martin had uitgelegd hoe het Reishuis normaal werkte en dat dit niet hun stijl was, snapte ze onze frustraties helemaal.

Het eten was heerlijk, we hadden bloemkoolsoep, keuze uit vlees of vegetarisch en applecrumble met ijs na. Of je kon kiezen voor een Bob Marley coctail.

Het zou overdag rond de 18 graden worden en vannacht afkoelen naar 3 graden. Dat is even ander weer dan we gewend zijn. Ik heb 1 lange broek bij me. Eigenlijk had ik wat kleren willen laten wassen hier, maar ze gooien alles bij elkaar, er hoeft maar 1 felgekleurd item bij te zitten en alles loopt door. Dus nog maar even wachten dan.

Vanmorgen werden we gewekt door de schreeuw van de Hadeda, een vogel met hoogtevrees, dus als hij opvliegt schreeuwt hij. Lijkt me een lastige fobie voor een vogel.

Ontbijt was ook prima. Je kon een keuze opgeven bij de receptie en dat werd dan gebracht. Muesli met fruit en yoghurt. En koffie, grote bakken koffie.

We twijfelden nog wel of we een lange broek zouden aantrekken, het zag er namelijk naar uit dat het wel warmer dan de voorspelde 18 graden zou worden. Toch maar de raad van de gids opgevolgd. Ook wel zo veilig met wandelen of "stappen" zoals Hanny het noemt, er zitten grasslangen en teken in  het gras. We gingen pas om 10 uur, dus ik kon nog even genieten van ons uitzicht.

We gingen op weg naar het Royal Nationaal Natal Park. Bij de ingang stond onze Zoeloe gids ons op te wachten. Zijn naam is Sizweh, tenminste zo spreek je het uit. 

We hadden een leuke klim naar boven over rotsen en boomstammetjes.

Hier heb je uitzicht op de Amphitheatre, tussen die 2 uitstekende rotsen. Het is een gedeelte van de 250 km lange Drakensbergen, sinds een paar jaar een werelderfgoed.

De eerste bewoners van dit land kwamen 30.000 jaar aan geleden, de bosjesmannen. Zij maakten tekeningen op de rotsen en daar gebruikten zij zand voor vermengd met water, bloed, urine, plantensappen e.d. Hier legt Sizweh het een en ander uit.

Deze tekening is 800 jaar oud.

Nadat we alle tekeningen hadden gezien, sommigen zo verbleekt dat het enige uitleg van de gids vereiste om er wat in te zien, daalden we weer af naar de bus. Je ziet 'm net achter Loek staan.

Op het programma stond ook het bezoek aan een schooltje. Dat had Nomad op een zondag gepland. Dat was dus een beetje dom. Gelukkig hebben we een goede gids, die snel wat had geregeld met de Clover Kwamiyac.p. School. 

De kinderen hadden op de vrijdag tot 1 uur school, normal tot 2 uur. Ze eten ook tusen de middg op school. Dat is gratis. Het enige dat niet gratis is, zijn de computerlessen. Als er niet betald wordt, komt er geen leraar. Ria had kladblokjes en potloden bij zich en begon al bij het hek met uitdelen. Dat had ze beter niet kunnen doen. Volgens mij kwamen alle 800 kinderen erop afgestormd. Uit alle hoeken en gaten kwamen kinderen aangevlogen. 

Nadat we ons bevrijd hadden uit de kluwen kinderen liepen we, op de voet gevolgd door de koters een lokaal binnen waar de lerares de kinderen liet zingen en een som maken. Klassikaal werd elke handeling van de staartdeling opgedreund.

Heel nieuwsgierig bleven alle kinderen buiten het lokaal staan kijken.

In het volgende lokaal zongen jongens en meisjes voor ons en hebben wij een liedje voor hen gezongen: vader Jacob. Ook voor ons werd geklapt.

Het hoofd sprak de kinderen toe, die muisstil waren en op al zijn vragen yes! antwoorden. Daarna was het voor groep 1 t/ m 7 en hun 28 leerkrachten een lang weekend. Maandag is het Freedomday.

Veel kinderen moeten nog een uur naar huis lopen, sommigen speelden nog een potje voetbal.

Met een gekke blanke.

Terug naar de winkel en toiletgebouw waar we buiten op de stoep ons lunchpakketje opaten en wat we niet opkregen werd in dank aanvaard door 4 mannen die langs liepen.

Daarna weer terug met Sizweh naar het Park voor de tocht naar de Arcade waterval.

We kwamen langs de geelhoutboom, het nationale symbool van Zoeloeland.

Deze waterval is de een na grootste ter wereld in verval. Het is niet zo spectaculair als de Niagara, maar wel hoger.

Onderweg terug zagen we nog de karakteristieke hutjes bij de huizen. Dat is hun tempeltje waar de zielen van de voorvaderen rusten.

Er zitten heel veel bavianen in het Nationale Park, maar we hebben er geen een gezien. Op de weg terug naar de lodge liepen er opeens 3 langs de weg, maar we waren te laat voor een foto.

Gert, de chauffeur reed ons nog even naar een waterkrachtcentrale en gaf ons uitleg over de verschillende dammen.

Loek ruikt hier kansen, kan zijn werkgever hier niet een energiecentrale neerzetten?

Bij het avondeten tracteerde Hanny op amarula, het smaakt heel erg naar Baileys, dus mmmmmm.