dinsdag 29 april 2014

Dag 13, Cintsa

Het was koud vanmorgen! Verschillende mobieltjes hadden er de brui aan gegeven en waren hartstikke dood, inclusief de mijne. Vanavond maar reanimeren.
Maar eerst een warme bak koffie, ik kreeg het maar niet warm. Kreeg ik van Tiny nog een fleece vest omgehangen om warm te worden. Wij en onze buren waren de enige zonder verwarming in de hut. Waar zijn de opvliegers als je ze nodig hebt?
Vanaf half 7 liepen er al jongens rond om te zien welke koffer ze naar de bus konden sjouwen. Hoewel de bus bijna naast onze hut stond hebben we zo'n knul onze koffers laten dragen, 40 kg en hij pakte ze zo op. Had hij ook weer een centje verdiend,

We waren klaar voor de dodenrit over de pas. Gert had gezegd dat als er regen was voorspeld hij de bus gisterenavond al over de pas had gebracht en 'm met bewaking achter had gelaten. Wij zouden dan met 4 WD jeeps naar beneden zijn gebracht. Maar het werd weer een stralende dag. Dus met de bus op pad. Het was minder eng dan heen, toen het al donker was. We kwamen heelhuids beneden, applausje voor de chauffeur. En Walt, onze vorige chauffeur had nog gezegd dat hij nooit met die bus over de pas kon komen. Nahnahnahnahnah.

Opvallend aan de huizen onderweg zijn alle keien die bovenop de golfplaten daken van de hutten liggen, waarschijnlijk om te voorkomen dat de daken wegwaaien.
De mensen zijn zo vriendelijk, allemaal zwaaien als we langsrijden, ik voel me af en toe net Maxima.

We kregen een lesje Afrikaanse woorden van Hanneke.
Bedorven Brokkie = verwend kind
Bababroeikas = couveuse
Deurtrekker = string
Beveratie = rillingen
Bitterbek = teleurgesteld iemand
Blikkieskos = blikvoedsel
Bromponie = scooter
Brakkiesakkie  = doggybag

De 1e stop was in een stadje met een Wimpie met cappuccino. De lunch aten we al rijdende op, we moesten vandaag de meeste kilometers maken, 530 km.
Bij de volgende stop moest de bus aan het infuus bij de BP. 193 liter en we konden weer vooruit.
Om 17.00 kwamen we aan bij het Areena **** resort. De dame met al onze sleutels liep ons voor naar de apartementjes. 5 suites beneden, 5 boven. Wij slapen boven, maar we hoeven geen trap te lopen, we liggen op een heuveltje.



De badkamer zit kunstig verstopt achter een kastdeur.


Er is een keukentje, koelkast, magnetron, waterkoker, broodrooster, kortom, je kunt helemaal zelf gaan koken, maar dat doen we dus niet, we mochten a la carte eten. En dat was veel! Toen ik de borden door zag komen, heb ik mijn bestelling aangepast. Snitsels als deurmatten, Loek had weer geluk, hij kreeg de helft van mij.


Het toetje heb ik trouwens ook aangepast, ik zag Hanny iets ingewikkelds uit een blender krijgen en ben gaan vragen wat dat was. Het heette Dom Pedro en bevatte kahlua, ijs, room en chocolade. Jaaa, laat maar komen. De barman heet Josh en heeft een lekker drankje gemixed.

Ze hebben hier wifi, maar alleen in de buurt van de receptie. We moesten MB's kopen, lastig om te bepalen hoeveel je nodig hebt. Tijd is handiger. En ja hoor, zei de receptioniste, we hadden gewoon wifi op de kamer. Nou, nee hoor, daar hadden we geen wifi. De receptie was inmiddels dicht, dus zijn we op de trap gaan zitten en daar hadden we wel bereik.

Na zo'n lange dag was ik best wel moe en ben er vroeg ingedoken.






 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten