Onze chauffeur/gids heette Rick en jawel, hij sprak verstaanbaar Afrikaans. Hij had een vriendin in Noordwijk en tijdens de rit whatsappte hij met haar, wat we afleidden aan de vele hartjes die met de berichtjes vergezelt gingen. Loek kon het precies zien.
We reden in een uurtje naar het Hluhluwe Imfolozi park en al snel kwamen we impala's ( rooibokken) tegen, daarna giraffen ( kameelpaarden) Zij hebben een hartspier van 8 kg om het bloed rond te kunnen pompen. Verder kunnen ze 360 graden in de rondte schoppen en ze zijn in staat een leeuwenschedel te vermorzelen. Ze praten met elkaar in lichaamstaal en hun tong is 30 cm lang. Even zomaar wat weetjes over de giraf.
Het park is 96 hectare groot, waarvan 33 hectare niet toegankelijk is voor de mens, dat is wildernis erfgebied.
De lunch kregen we buiten, de tafel werd gedekt en er waren zachte broodjes, kaas, jam, melk, koffie en thee, cornflakes, yoghurtjes, een soort beschuitbolletjes, mangosap. Heerlijk in de buitenlucht opgegeten. Gerard had van te voren nog een leeuw zien lopen, dus we verwachten hem elk moment op de thee te zien komen. Helaas.
Verder ging het, over de Imfolezi rivier en er waren leeuwen. Heel in de verte en als Rick zei heel in de verte dan kon ik de afstand waarop ik dacht ze te zien verdubbelen. Eerst heb ik heel lang een rots voor een leeuw aangezien, maar toen de jeep iets terug reed, zag ik ze ergens anders. Tenminste een staart die bewoog. Nou ja, de big five compleet.
En uitzoomen maar, verder, nog verder, zie je ze?
We kwamen olifanten tegen, heel dicht bij de Jeep, dichterbij dan in het Krugerpark, waarbij de chauffeur, meteen achteruit reed als ze een stap in onze richting zette. Hier zei Rick dat we stil moesten zijn en niet bewegen en hij bleef gewoon staan. Ook was hij niet zo hysterisch over armen buitenboord zoals in het Kruger. Ik vond dit patk veel relaxter en niet zo commercieel. Niet telkens via de boordradio anderen waarschuwen, zodat ze er met ik weet niet hoeveel op af stormden. Het was ook niet zo druk, maar dat kan ook aan de dag gelegen hebben.
Olifantenjong is aan het drinken.
En toen, wanneer je het niet meer verwacht, waren daar dan toch de leeuwen. Midden op de weg, op nog geen 10 meter afstand. "Ik ga niet opzij, ga jij maar opzij!"
Jongens we hebben even een vrijwilliger nodig die even dat beest opzij zet! Wie? Niemand?
3 Vrouwtjes en een jong mannetje, zijn manen zijn nog niet zo groot. Aaibaar beest hè?
Daarna reden we verder door het park. Een zebra met jong
Een zebra zonder jong, maar dat duurt niet lang meer aan haar buik te zien.
Een mannetjes gnoe met wilde gedachten.
En Pumba was ook weer van de partij.
Na de toer reden we nog zo'n half uurtje door waar op een parkeerplaats Janis alweer op ons stond te wachten. Op naar Durban.
De lunch kregen we onderweg in de truck, dat was klaargemaakt door de mensen van het resort in St. Lucia. Had Neill ook een vrije dag. Dat jong zal niet snel moe worden, vanmorgen liep hij mee met Lizan naar de bus, zij sjouwen met de koffer, maar denk maar niet dat hij haar helpt. Nee, die zal van werken niet doodgaan.
Een uurtje later verraste Walt ons met de vraag of we koffie wilden. Nadat ik mijn kaak van de grond had opgeraapt -je verwacht het niet hè- was het: Ja graag! Bij een tankstation eruit, cappuccino gedronken bij een Wimpie, de keus was beperkt, maar de koffie smaakte er niet minder om.
Toen Janis weer in en door naar Durban. Nog een sanitaire stop gemaakt.
En er was ook softijs, vooruit maar, het is vakantie. Het smaakte goed hoor, maar Loek weet me altijd op mijn allercharmantst te fotograferen.
Toen we bij het hotel aankwamen kwam Walt ons vertellen dat er morgen een andere bus met gids voor ons klaar stond en dat we alles uit de truck mee moesten nemen. Zij zouden morgen vroeg terug rijden naar Johannesburg en daar een reis naar Malawi gaan doen. Jammer voor ze, want ze wonen in Kaapstad en ik neem aan dat ze daar ook wel even naar toe hadden gewild.
Even nog een sfeerplaatje van de bus, let op de gele veters, die zijn van mij.
En nu zitten we op de 8e etage van het Garden Court South Beach Resort Hotel. Een mond vol, maar dat mag. Eindelijk wifi op de kamer, een wc die wel fatsoenlijk doorspoelt, een winkel met postkaarten en postzegels, koffersjouwers, snelle service, we hebben het slechter gehad. En een uitzicht. Maar ook hier zitten we maar een nachtje. Morgen weer door.
Wat een mooie dierenfoto's weer. Ik vind die foto van die olifant die je recht lijkt aan te kijken de mooiste. En inderdaad, je staat weer op je charmantst op de foto!
BeantwoordenVerwijderen