Dag 7, op weg naar St. Lucia

Weer een vroeg vertrek om op tijd in St. Lucia te zijn voor de boottocht. Walt was zo vriendelijk om bij een postkantoor te stoppen. Helaas verkochten ze nergens ansichtkaarten, dus we hebben alleen de envelop kunnen posten, maar beter iets dan niets. 

Nu is het bijna half 10 's ochtends en hobbelen en botsen we richting grens. We gaan weer terug naar Zuid Afrika. Weer hetzelfde grensritueel, eerst Swaziland uit, lopend over de grens, stukje niemandsland en dan Zuid Afrika in. Geweldig " vriendelijke" douanebeambtes.

"Goedemorgen"

.................

"Dank je wel"

....................NEXT!

En we reden Zoeloeland binnen, oftewel: Kwazulunatal.

Rond enen vond Walt een plekje bij een tankstation om te picknicken. Neil had een rijstsalade gemaakt en er was koffie.

Afrika is een stoffig land, er reed een vrachtauto voorbij en ik zag al stofwolken richting kookpot gaan. En ik ben hier om wat van het land te zien, niet om het op te eten.

Terug in de bus kwam het laatste bericht van het reishuis betreffende de gids en andere bus. Nomad had voorgesteld dat Walt als gids zou gaan fungeren en er zou dan een andere chauffeur komen. Wij dachten van niet, want Walt kan dan aardig overweg met zijn "trogk" , maar als gids is hij een aanfluiting. Hij wist nog niet eens waar we zaten.

Precies op tijd arriveerden we bij het Shonalanga resort in St. Lucia. We kregen te horen welke kamer we hadden, maar moesten daarna meteen weer in de bus voor een boottocht over het Lucia meer.

Eerst bracht onze wannabee gids ons naar de verkeerde boot, we konden weer de bus in en kwamen nipt op tijd bij de goede.

In het meer , wat anderhalve meter diep, is leven 800 nijlpaarden en 2000 krokodillen. Kroks heb ik niet gezien, alleen een kleintje op een aanlegpaaltje. Maar nijlpaarden des te meer.

Even wat weetjes. Nijlpaarden kunnen 1500 kg wegen, kunnen 3 minuten onder water blijven, maar kunnen niet zwemmen. Ze zakken meteen naar de bodem, waar ze lopend een snelheid van 15 km per uur kunnen bereiken.

Ze eten per dag 40 kg gras. Hier graast er eentje het oevergewas af.

Als het dit nijlpaard lukt wat hij aan het doen is ( er ligt een vrouwtje onder) dan is de draagtijd 8 maanden. Hij had er wel bekijks bij van soortgenoten en een boot vol toeristen. Nijlpaardenporno.

Dit is een krokodillentand, best zwaar nog.

En als laatst een mooie zonsondergang, wat wil je nog meer.

Het resort is heel mooi, jammer dat we er zo kort zitten, eigenlijk maar een halve nacht. Morgen om 5 uur aantreden voor een gamedrive.

En Chi heeft een andere bus, met airco, en een Nederlands sprekende gids geregeld.