Dag 17, Cherokee

Ugh, hier volgt de pow wow van vandaag.

Mooi hè? Je kunt hier verdwalen en nooit meer terug gevonden worden. Das minder mooi.

Vanmorgen ontbeten in het hotel en het was goed, een van de betere continentale ontbijten. Daarna naar:

Er zijn 3 grote wegen hier in Cherokee, volgestouwd met souvenirwinkels. De ene na de andere, niet normaal meer en ze verkopen allemaal hetzelfde, maar wel leuk om tussen de snuffelen.

Als eerste een kerst winkel binnen gestapt, 2 verdiepingen vol met kerst spullen, hallelujah.

Heaven, I'm in heaven.

Department 56, de duurdere variant van Lemax, maar toch minder van uiterlijk. Wel leuk om even voor op de knieen te gaan. Ik heb er al weer zin an. Nee, niet gaan schreeuwen, pas eind november hoor.

En dan verder alle souvenirs winkels af. Die schommelstoelen op de veranda zag je bij alle gift shops.

En uiteraard alles van echte indianen, het hele dorp wordt gerund door Cherokezen, bank, scholen, politie, rechtbank, postkantoor, noem maar op.

Na de geweldige lunch bij Peter's pancakes en waffles ( beste wafel ooit) zijn we naar Oconaluftee

 Indian Village gegaan, een authentieke replica van een 18de eeuwse Cherokee gemeenschap.

Een Cherokee gids liep met ons langs verschillende stands waar indianen hun vakmanschap lieten zien.

Vingerweven

Maskers snijden

Potten bakken

Manden vlechten.

Het maken van blaaspijpen, waarmee ze best wel nauwkeurig konden schieten.

Zojuist mijn eerste beer geschoten

In de 7 sided councel house werd uitleg gegeven over de gebruiken van de Cherokee. 

Hier wordt een slagwapen gemaakt.

Een masker uit steen

En een masker uit cederhout

Op het dorpsplein gaf deze Cherokee indiaan uitleg over de 7 clans waaruit de stam bestond: de long hair clan, de deer, de wolf, de bird, de wild potato, de paint en de blue clan elk met hun eigen taken.

Daarna gaven een aantal indianen een demonstratie in een aantal dansen, waarbij ze duidelijk de grootste lol hadden.

We hebben ook nog wat hutjes bekeken. Deze indianen waren landbouwers en bleven op 1 plaats wonen, dus konden houten huizen bouwen in plaats van tipi's, die indianen in het westen gebruikten, die bizons achterna gingen voor voedsel. Om de palen voor de hut te verkrijgen, moesten er bomen geveld worden. Voor de komst van metaal voor bijlen, werden de bomen van onder besmeerd met modder, er werd een vuurtje onder gestookt zodat de boom doormidden brandde, maar niet helemaal verbrandde, daar zorgde de klei voor.

Dit is een zweethut, zeg maar de voorloper van onze sauna.

Het was pikdonker in zo' n hut, alleen de deuropening en de vuurplaats gaven licht. Normaal waren de deuren maar een meter hoog met een soort gang ervoor, zodat de rook van het vuur rechtstreeks naar boven door de luchtgaten ging en er geen rook in de hutten bleef hangen.

Ook voor kano's werden bomen volgens de vuur methode geveld. Daarna werd er klei rondom gesmeerd en in het midden vuur gemaakt, het houtskool werd er constant uitgeschept en na 6 maanden was de kano ver genoeg uitgehold.