Dag 19, Mount Pleasant Charleston

We zijn net terug van Amerika's instituut Denny's. Er moet toch gegeten worden. Het was een lange dag. Vanmorgen eerst maar eens op zoek naar een ontbijtadres, maar we zagen er zo snel geen eentje in de buurt en Starbucks voldeed ook.

Daarna naar Patriots Point gereden waar we een kaartje kochten voor de boot naar fort Sumter.

Precies op tijd vertrokken we voor de 40 minuten durende vaart

Op het achterdek zag ik de haven verdwijnen en hadden we een mooi zicht op de brug.

Natuurlijk heeft Loek een dolfijn uit het water zien springen en ik niet.

In de verte doemde de contouren van fort Sumter op.

En dan volgt hier even een stukje Amerikaanse geschiedenis welke uitlegt waarom fort Sumter zo belangrijk is geweest.

Fort Sumter is genoemd naar generaal Thomas Sumter, een held uit de Amerikaanse Revolutie. Het fort werd gebouwd na de Oorlog van 1812. De bouw begon in 1829 en was voor 90 % voltooid toen de burgeroorlog begon.

Voor het leggen van fundamenten op een zandbank in de toegang naar de haven van Charleston was 70.000 ton graniet aangevoerd. Het fort had vijf zijden met bakstenen muren van 1,5 meter dik en was ca. 60 meter breed en verhief zich 15 meter boven het laagwater-punt. Het was ontworpen om 650 man en 135 kanonnen op twee verdiepingen te huisvesten, maar het was nooit volledig bezet.

Op 26 dec. 1868, 5 dagen nadat South Carolina zich had afgescheiden van de V.S. Verliet majoor Anderson van de Unie het onverdedigbare fort Moultrie en trok naar fort Sumter met 85 manschappen. Waaronder 10 muzikanten. 

Tot 12 april 1861, toen om 04.30 uur 's ochtends een eerste signaal schot kwam van fort Johnson waarop zuidelijke batterijen olv brigadegeneraal Beauregard het vuur openden op het fort en dat 36 uur lang volhielden. Het garnizoen beantwoordde het vuur, maar zonder veel effect, omdat majoor Anderson niet toestond om kanonnen te gebruiken (omdat die te veel kans liepen door het Zuidelijke kanonvuur geraakt te worden). Op 13 april gaf de bezetting van het fort zich over en mochten de mannen naar New York vertrekken. De unie heeft de volgende twee jaar geprobeerd het fort terug te veroveren.

Een van de kanonnen voor de verdediging

Zo zag het fort eruit voor de beschietingen in 1863, 3 verdiepingen hoog.

2 jaar van beschietingen later, hadden de manschappen alle puin voor de muren gestapeld, verzwaard met zand en balen katoen en het in een onneembare vesting veranderd.

Na een uurtje te hebben rondgelopen moesten we weer naar de boot voor de terugvaart naar Patriots Point.

Daar hebben we eerst een broodje gegeten voor we aan boord gingen van de USS Yorktown.

Van de burger oorlog naar de tweede wereld oorlog.

Jawel een vliegdekschip. 

Wat een enorm schip is dat.

Dat had Loek heel graag gewild, piloot van een jachtvliegtuig

Gezellie met z'n twaalven op een paar vierkante meter.

Kijk mij eens, hier had ik graag in gevlogen.

Het is een gigantisch bedrijf zo'n schip.

Zelfs een enorm lange roltrap ontbreekt niet.

Na de bezichtiging konden we ook nog een kleiner schip gaan bekijken, maar we hadden nu al 2 oorlogsschepen bekeken (Alabama) en vonden het welletjes.