Dag 20, Savannah Georgia

I have Georgia on my mind. Voordat we vanmorgen op weg gingen naar Savannah, moest er eerst ontbeten worden. Hebben ze hier niks fatsoenlijks voor het ontbijt? Alleen maar kip en burgers. Voor we het opgaven zagen we dan toch een Ihop liggen. Pancakes dan maar.

Really? Voor 1 persoon? Ik heb mijn best gedaan.

Boone Hall Plantation lag maar 11 km van ons hotel, dus we waren er zo.

De beroemde eikenlaan van anderhalve mijl lang.

De originele slavenhuizen langs de weg

En het plantagehuis: Boone Hall, bij ons beter bekend als Mont Royal.

Even de geschiedenis van Boone Hall. In 1681 gebouwd door de eerste eigenaar Major John Boone. Het zag er in de verste verte niet uit zoals het nu is, het was gewoon een houten " farm house" . Na een paar keer in andere handen te zijn overgegaan, werd het in 1936 gekocht met al het land, zo'n 10 km2 voor 55.000 dollar. Vervolgens gesloopt en toen werd het huidige huis gebouwd, zoals wij ons, door Hollywood films, een plantagehuis voorstellen.

Als eerste hebben wij een toer in het huis gehad, helaas mochten er geen foto's gemaakt worden. Maar het was sjiek de friemel. Er stond een piano welke 50.000 dollar waard is, zet dat eens even af tegen de waarde van het huis toen het werd gekocht.

De bovenverdieping was privé, van de broer en zus die het huis en plantage in bezit hebben, woont de zus regelmatig in het huis. Ze heeft dus altijd gasten over de vloer, want op 2 dagen na, zijn er altijd tours. De broer woont in een huis op het landgoed. Door de jaren heen is Boone Hall altijd een actieve plantage gewest, van indigo, naar katoen, bakstenen en pecannoten, naar aardbeien, pompoenen, allerlei groenten en hout vandaag de dag. Ook kun je er trouwen, worden er feesten gegeven, zoals de  highland ganes, waar net van alles voor werd opgezet. Er zijn Halloween tours, een maisdoolhof.

Na de huis toer, kregen we een uitleg bij de slavenhuizen

De huizen waren van steen, wat heel ongewoon was, doorgaans waren ze van hout. Op Boone Hall was ook een steenfabriek, tot 4 miljoen stenen werden er jaarlijks door de slaven gemaakt. Fort Sumter heeft er ook heel wat in zijn vesting zitten. Afgekeurde stenen werden gebruikt voor de slavenhutten. Tot 16 personen woonden er in de hutten. Meestal de slaven die een vak beheersten zoals smit, timmerman. Slaven die in de katoen werkten hadden wel houten hutten, vlakbij het veld.

Toen was het tijd voor een toer over de plantage. 

Dit was de katoenschuur, nu in de stutten om verbouwd te worden tot restaurant.

Sago, heel snel groeiend, giftig voor dieren en kleine kinderen.

Links was zout water, rechts is het water zoet en er leeft ook van alles in.

Aligators bijvoorbeeld.

Ook was er een vlindertuin met tamme vlinders, ze bleven geduldig zitten als ik ze op de foto zette.

Daarna de 9 slavenhutten bekeken

In elke hut lieten ze een gedeelte van de geschiedenis zien.

Zo had de inrichting kunnen zijn. De ladder rechts ging naar een zolder waar de kinderen sliepen. Ze kregen net genoeg kleding om zich te bedekken, net genoeg eten om in leven te blijven, maar lang niet genoeg om 12 uur lang zwaar veld werk te doen. Uit gevonden, begraven botjes onder het huis, bleek dat ze zelf 's nachts op jacht gingen op vlees.

Op een gegeven moment werd het toegestaan om een huis als kerk te gebruiken, wat heel lang niet mocht..

Quilt gemaakt door een slavin.

Alle stenen huizen staan er nog in dezelfde conditie als waarin ze werden gebouwd.

Zicht op het huis.

De deuren in het huis waren breder dan normaal, dat had een reden. De dames droegen zulke wijde petticoats, dat ze anders niet door de deuropening konden.

 

 

 

Terug via de eikenlaan naar de volgende bestemming.