Dag 3, The Everglades, Crime scene investigation

Lekker geslapen, wel ijselijk vroeg wakker, dan maar een vroeg ontbijtje aan de overkant bij

Daar ging mijn voornemen om gezond te eten een beetje de mist in.  Ontbijt waarbij je 4 items uit  30 verschillende gerechten kon bestellen. Ja ja, crepes, pancakes, bacon en vooruit, vers fruit. Een pot koffie erbij die verrassend goed was en we konden er tegenaan.

Op naar the spirit of the swamp in Kissimmee. Tina had een beetje haar day off, want we reden rondjes.  Het is tussen ons gezegd en gezwegen een bitch, waar onze Tina vriendelijk suggereert welke kant je eventueel op zou kunnen, commandeert deze dame alleen maar. En elke keer als  ze de route moet herberekenen hoor je haar zuchten. Maar uiteindelijk waren we toch ruim op tijd op de Neptune road voor "the real deal, not a toerist trap"  zoals de folder zo juichend vertelde.

We werden opgewacht door een dame die ons vertelde hoe laat en met wie we mee voeren en hoe de captain heette: Harold. Met een vet zuidelijk accent (I just love it) legde hij ons uit hoe het in z'n werk ging. We kregen een headset op en stipt op tijd vertrokken we. We waren de enige passagiers.

Op het rechte stuk gaf Harold vol gas en daarna doken we het 2200 acres grote gebied in. 

Eerst dacht ik nog dat het zonde was dat hij over de waterlelies voer, maar het is een en al lelie zover als je kunt kijken. 

Door door de headset konden we met elkaar praten en vertelde de captain allerlei wetenswaardigheden over de natuur en zijn bewoners. Uiteraard kwamen we voor de alligators, we hebben geen grote van dichtbij gezien, wel van afstand een koppie boven water. 

See you later alligator

Wel heel veel kleintjes.

Niks aan zo'n air boat besturen:-)

Hele typische cederbomen, de wortels komen weer omhoog naast de boom.

Hij is nog even naar een gebied gevaren waar Suzy huisde, daar was die morgen deze alligator nog gezien, ze was tamelijk humeurig. Helaas liet ze zich niet zien toen wij langs voeren. Maar de boottrip was onvergetelijk. 

Dank je wel captain Harold.

Vanuit de Glades ging het weer terug naar downtown Orlando, waar we een outlet bezocht hebben, cappuccino gedronken bij the world of coffee. Lekker bakkie. En even gewacht tot de stortbui met onweer voorbij was. Dat doet niks af aan de warmte, 32 graden en klam.

En passant hebben we bij de CSI experience ook nog even een misdaad opgelost. 

Mag ik voorstellen: onze crime scene investigators:

We hebben vingerafdrukken, bloedsporen en voetprints verzameld en laten analyseren door het crime lab. Iemand had zijn auto door de muur van zijn  huis gereden en zat dood achter het stuur, maar wij kwamen erachter dat het zijn broer was geweest.  Knap staaltje rechercheerwerk, al zeg ik het zelf.

Nou, Gil  Grissom feliciteerde ons met deze doorbraak en merkte nog op dat " he aint heavy, he's my brother" nu wel in een heel ander daglicht kwam te staan.

Deze spoedcursus forensisch rechercheren leverde een mooi diploma op, ik kan zo aan de slag op een crimelab.

Op weg terug naar het hotel zagen we dit huis, op z'n kop staan. Rare jongens die Amerikanen.